2017 OLIVER

Charles John Huffam Dickens (Landport, 7 februari 1812 – Rochester (Kent), 9 juni 1870) was één van de belangrijkste Engelse schrijvers tijdens het Victoriaans tijdperk. Tot na de Eerste Wereldoorlog bleef hij Engelands populairste schrijver. Kenmerkend voor zijn verhalen zijn de sociale wantoestanden, de verhaalopbouw, de cartooneske karakters en de humor.

Charles Dickens werd geboren als tweede van acht kinderen. Toen hij tien was, in 1822, verhuisde de familie van Rochester naar Londen. De stad inspireerde Dickens en kroop in zijn kleren: de overvolle straten met karren en koetsen, met ruiters en straatventers, de eet- en koffiestalletjes tussen de afvalhopen en de bouwwerven in, de blootsvoetse en in lompen geklede kinderen.

In 1824 werden zijn vader en de familie wegens schulden in de gevangenis opgesloten. De twaalfjarige Charles verliet zijn school en ging werken in een schoensmeerfabriek. Hij werkte hij tien uur per dag en leerde de arbeidsomstandigheden kennen. Het werd, net zoals de gekwetste kinderziel, een belangrijk thema in zijn werk.

In 1842 reisde hij vol enthousiasme naar de Verenigde Staten, waar hij pleitte voor de afschaffing van de slavernij, maar kwam ontgoocheld terug. Naast schrijven deed Dickens aan liefdadigheid, voerde hij campagne voor de volksgezondheid, de huisvesting en opvoeding, hij reisde en wandelde vaak.

Dickens’ huwelijk met Catherine Hogarth eindigde na 22 jaar, mee beïnvloed door zijn affaire met de jongere actrice Ellen Ternan. Het koppel Dickens-Hogarth had tien kinderen.

Vanaf 1860 sukkelde Charles Dickens met zijn gezondheid. De lezingen die hij gaf putten hem uit en eisten hun tol. Hij overleed in 1870 op 58-jarige leeftijd en werd op voorspraak van koningin Victoria en tegen zijn wil in begraven in de Poets’ Corner in Westminster Abbey in Londen. Dickens gaf echter de voorkeur aan het familiegraf in Highgate, waar zijn tijdgenoot Karl Marx een decennium later begraven zou worden.

(bron: Wikipedia)

Onze versie van Oliver

Oliver leeft in het armenhuis van Mrs. Corney. Zij draagt de kinderen niet echt een warm hart toe. Ze lijden regelmatig honger terwijl zij zich met Mr. Bumble te goed doet aan lekkernijen. De kinderen moeten het stellen met slechte pap.

Wanneer Oliver het aandurft nog wat pap bij te vragen, neemt Mr. Bumble hem mee met de bedoeling hem te verkopen. De hoge heren willen Oliver niet. De kistenmaker Mr. Sowerberry koopt de schriele, triestig kijkende Oliver voor 5 pond om als slippendrager dienst te doen. Maar al snel krijgt Oliver het aan de stok met een bezoeker die zijn mama beledigt. Hij krijgt echter de schuld van de ruzie en moet op de vlucht.

Op straat leert Oliver Dodger kennen. Die stelt hem voor aan Fagin en zijn dievenbende, die uit kinderen bestaat. Dodger en Charley nemen Oliver op sleeptouw om hem het vak te leren in de chique buurt van Londen. De diefstal bij ene Mr. Brownlow loopt fout af en de toekijkende Oliver wordt gegrepen. Mr. Brownlow gelooft echter dat Oliver onschuldig is en neemt in huis. Ondanks de leugens van Dodger en Charley krijgt Fagin de waarheid toch te horen. Hij roept de hulp in van oud-bendelid Sikes, Nancy’s liefje. Oliver wordt gegrepen tijdens het boodschappen doen. Hij komt weer bij Fagin terecht.

Mr. Bumble en Mrs. Corney, die ondertussen gehuwd zijn, krijgen een medaillon van Olivers moeder in handen. Ze willen er geld uit slaan en zoeken Mr. Brownlow op. Tijdens de ontmoeting blijkt Oliver het zoontje te zijn van de overleden broer van Mr. Brownlow. Nancy, die eigenlijk de kant van Oliver kiest, verklapt waar hij vastgehouden wordt.

Mr. Brownlow en de politie gaan op zoek naar Oliver. Sikes slaat in zijn woede Nancy dood en neemt Oliver mee op zijn vlucht. Mr. Brownlow en de politie vinden het rovershol van Fagin. In alle tumult komt Sikes om het leven. Oliver wordt herenigd met zijn oom, Mr. Brownlow. Het einde van het verhaal is de start van een mooie dag en een beter leven.

Meter Loes Van den Heuvel

Loes Van den Heuvel aanvaardde het meterschap over de musical Oliver. Ze woonde een repetitie bij en gaf het creatieve team en de cast heel wat goede raad mee.

Loes Van den Heuvel is onbetwistbaar een van de bekendste figuren van België. Ze werd geboren op 10 september 1956 te Reet. Loes is opgegroeid in een familie met een muzikale vader, die in z’n vrije tijd operazanger was. Ze is altijd gefascineerd geweest door de media en de roem; haar droom was dan uiteindelijk ook om zelf bekend te worden.

Oorspronkelijk ging haar voorkeur uit naar zangeres of balletdanseres, maar uiteindelijk groeide ze uit tot een ander – weliswaar verwant type – podiumkunstenares: actrice.

Iedereen kent haar het best als Carmen uit F.C. De Kampioenen, een rol die ze al meer dan 25 jaar speelt. 25 jaar lang dag in dag uit aangesproken worden door mensen omwille van die ene (iconische) rol moet wel zwaar doorwegen, zou je denken. Zelf zegt ze echter dat je zo’n dingen wel kan voorzien als acteur; het gaat hand in hand met de roem. Het is gewoon een kwestie van het op voorhand al te aanvaarden. Na de stopzetting van de succesvolle serie in 2011 was het even rusten geblazen. Loes had nu eindelijk tijd en ademruimte voor de dingen die ze zelf nog graag wou doen.

Tegenwoordig speelt ze in musicals, toneelstukken en is ze ook vertegenwoordigster van verschillende dierenrechtenorganisaties, want dierenrechten liggen haar nauw aan het hart.

Leuke weetjes over Oliver

  • Oliver werd 13 keer opgevoerd in een uitverkochte De Branding in Middelkerke
  • Frieda Vanslembrouck regisseerde de musical
  • Johan Bouttery componeerde de muziek en coachte de zang
  • Hannelore Molenaers en Davy Dereepere waren de danscoaches
  • Christiane Vander Stricht leidde het kledijteam
  • Sarah Baert was taalcoach
  • Michael Schollaert ontwierp de decors
  • Renee Quataert speelde Oliver en Frédéric Mylle speelde Fagin
  • Briek Dewulf en Siebe Reusen speelden Dodger en Charley
  • Lore Appels en Jensen Baert waren Nan en Bill Sikes
  • Oliver nam deel aan de Gouden Meeuw van Opendoek; er waren nominaties voor de scenografie, de livemuziek, de zang, de choreografie en voor Koen Appels (Mr. Brownlow) & Jensen Baert (Bill Sikes). De Hoge Heren (Roger Allaert, Ignace Vandewalle, Rudy Baert) kregen een eervolle vermelding.